11 Eylül 2011 Pazar

İki gün önce yaptırdığım kan testi negatif çıktı.Ondan sonraki moral bozukluğu ile bir kaç gün yazamadım günlükcan kusura bakma :)

Bugün regl olmam lazım.Yani günü geldi.Çok uzak gibi görünüyordu ama günler nasıl oluyorsa çabucak geçiveriyor.Hayat,çabuk geçen günlerin tamamı.Ömür dediğin çok kısa gerçekten.Biraz önce balkonda bir bebeğim olmasından başka hayalim olmadığını düşündüm.Ne büyük lüks bir ev,ne para ne de başka bir şey.Çok tuhaf.

Kendimi çok yalnız hissediyorum.Bu evde internete girip haberleri okumak dışında yaptığım pek bir şey yok.Yemek ve temizlik de kısa sürede bitiyor.Ve Mehmet gece geliyor işten.

Doktor kadın rahim duvarı kalın ve ovalasyon var hala.Geç yumurtlama ve geç döllenme olmuş olabilir dedi.Yarına kadar beklemeli yarın regl olmazsam bir test daha yaptırmalı.

İntihara meyilliyim bugün.Kimsenin umrunda değil gibiyim.Dışarıda bensiz akan kocaman bir hayat var ve bensizken de akmaya devam edecek.

Çok güzel şeyler öğretildi bana.Büyüdükçe daha güzellerini de kendim öğrendim.Ama şimdi anlıyorum ki hayat o kadar da güzel değilmiş.Bir hayali olmalı insanın ya da bir çok...Ve bunlardan en az biri gerçek olmalı.Bende olmuyor.Çok şey hayalini kurduğum gibi değil.Ömrüm insanların bana yaptıklarını aklamakla geçti ve Hatalar yaptım ve hatalar yaptılar.

Galiba hormonlarımın azizliğine uğradım şu an.Hayattan tat almadığını söyleyen onlarca arkadaşıma saçmaladıklarını ve hayatın çok güzel olduğunu söyledim yıllarca.Şimdi aynını ben diyorum,şaşıyorum.Şükür önemli.Ben ki bir yerim ağrıdığında bile bu ağrıyı hissedebiliyorum,şükürler olsun nasıl olsa geçecek mantığında iken....Çokca kesik var içimde,çokca kesik.Kuruyup kuruyup kanayan.Kanırtılan.Kurutulan.Tekrar kanatılan kesiklerden sızanlarla baş ediyorum senelerdir.Bu zor.Ve bunu birilerinin anlayacağını da sanmıyorum.Anlatsam ve hepsi geçti artık ben varım kimse sana zarar veremez dese biri ,filmlerdeki gibi...

Çok küçük görünmeli insan,başa çıkabildiğini belli etmemeli,korkak durmalı hayatla yanyanayken.Hep birilerine ihtiyacı varmış gibi,hep bir destek arar gibi...Dik olunca olmuyor.Kırılmak üzere olan dala kimse ceketini asmaz.Ama kalın güçlü bir dalsanız,sadece ceketini asmaz insanlar,daha ağır hep daha ağır şeyler yüklerler.Çatırdamaya hakkınız yoktur.Oysa kırılmak üzere olan dalı korur herkes,onarmaya çalışır,dikkatli davranır.

Ben sağlam güçlü bir dal değilim.

9 Eylül 2011 Cuma

Negatif çıktı :(

heyecanla saatin 15:30 olmasını bekliyorum :))

Şimdi kan verdim geldim fatih hastanesinde.Saat 3:30 gibi sonuç çıkar dediler.Hayatımın en uzun 3 saatini yaşayacağım.Çok heyecanlıyım.Kasıklarımda sanki regl olacakmışım gibi yoğun bir ağrı var.Geçen hamileliğimde de regl oluyor gibi sancım olmuştu ama olmamıştım.Sonra da hamile olduğumu öğrenmiştim.Dedim ya çok heyecanlıyım günlükcan.Bugün kesinleşecek sana ya müjde vereceğim ya da kötü haberi.Ama elbette bu dünyanın sonu olmayacak.Tekrar deneyeceğim.Allah'ım bana evladımı sağlıkla verecek biliyorum.Şükür olsun.

8 Eylül 2011 Perşembe

Rabbimin bana ve tüm dünyaya verdiği güzellikleri karşılamaya hazırım.Mutluyum,içim huzurla dolu,bütün hücrelerim sağlıkla parlıyor.Dünyadaki tüm olumlu enerjileri,sağlığı,huzuru,mutluluğu,bereketi üzerime çekiyorum.Çok mutlu ve şanslı bir insanım.

Günlük olumlamamızı da yaptık :)))

Bugün olumlu gidiyor çoğu şey,çok şükür.Zannediyorum Kızılay'daki dükkanı Kocatepe Kahve'ye verecek gibiyiz.Tutmak isteyen insanlar iyi insanlar.Umarım her şey herkes için hayırlı olur.

Hala hamile miyim değil miyim bilmiyorum.3 gün kaldı sadece.Kafamı işle güçle meşgul etmeye çalışıyorum.Sabah biraz midem bulanır gibi oldu.Artık kendimi pek dinlememe kararı aldığım için önemsemedim.Mutlu olmak istiyorum çünkü.Huzursuz olmaktan çok korkuyorum.Huzursuzluk ve sinir,stress yüzünden bebeğime bir şey olmasını istemiyorum.Bu arada eğer hamile değilsem bu yazdıklarımı okuyunca çok güleceğim. :))

Ofisteyim.Dükkanla ilgili haber gelmesini bekliyorum.Bir de Servet Bey'in Sakarya'da başka bir dükkanı daha var.Belki onu da kiraya vermemi isteyebilir.O zaman bebeğimi düzgün bir hastanede ,iyi bir doktorla ,güzel şartlarla doğurabilir hatta bir de araba alabilirim.Hayırlısı olsun.

Bugün şimdilik bu kadar.

7 Eylül 2011 Çarşamba

sadece 4 gün kaldı...

Dün tek kelime ile berbattı.Öyle çok üzüldüm ve öyle çok ağladım ki tansiyonum çok yükselmiş gün boşu baş dönmesiyle geçti.Köye gittik,Ayşe Teyzemler,Hava Teyzem,Vural,dayımlar,annemler tenekede tavuk yaptık biraz da mangalda.Yedik içtik işte.

Evlendim evleneli bir kez bile annemleri ziyaret etmedikleri için kayınpederimle tartıştık.Sonra da arabada Mehmetle.Anlatmak istemiyorum çünkü aynı şeyleri tekrar tekrar yaşamak istemiyorum.

Bazen insanlar çok daha iyi şeyler hak ederken,çok daha kötüleriyle karşılaşabiliyorlar.Bu ilk bize olmuyor ve muhtemelen son da olmayacak.Rabbimin bir bildiği muhakkak vardır.Artık kimseye bir şey söylemeyip Allah'a havale ediyorum.Aslında EFT daha hesaplı oluyor ama neyse :P

Bebeğim var mısın yok musun bilemiyorum.Belki de varsan bile dünkü sinir krizinden sonra gitmiş olabilirsin.Eğer şu an varsan sıkı sıkı tutun anneye ,bu sefer seni bırakmaya hiç niyetim yok.Allah'ın izniyle bu sefer kucağımda,yanı başımda olacaksın.Ve yemin ediyorum seni asla sevgisiz,ilgisiz,şefkatsiz,yalnız bırakmayacağım.Sana kimsenin zarar vermesine izin vermeyeceğim.

Sıkıntılarımı sen istemedikçe sana belli etmeyeceğim.Yurdum için,insanlık için hayırlı bir birey olman için elimden ne geliyorsa yapacağım.

Sen tutun anneye kuzum.Sensiz bırakma.

Ve bugün neler olduğunu soracak olursan,Mehmet gelmek üzere.Taze fasulye yaptım,köyden getirdik.

O bahsettiğim dükkanın anlaşmasını sanırım yarın yapacağız.Dilerim hayırlısı olur.

Bunun dışında bugün anlatmaya değecek bir şey yok.

seni bekliyorum...

6 Eylül 2011 Salı

Gün başladı ve her şey tek kelime ile berbat!!!!

Anneme geldim.Babam "eşşegoleşşeğin çocuğu gel bakalım buraya" dedi ağladım.

5 Eylül 2011 Pazartesi

Merhaba günlüğüm,

bugün doktorumu aradım,şimdi kan testi yapsam gebe olup olmadığım belli olur mu dedim.Günüm geçene kadar beklememi söyledi.1 hafta kaldı,haftaya bugün ne durumda olacağım bakalım.Eğer hamileysem bebeğim kısmetiyle geliyor.Bugün kızılaydaki bir dükkanımın kiralanması ile ilgili ilk adımlar atıldı.Çarşamba günü için randevulaştık.Hayırlısı olsun inşallah.

Yarın Çubuk'a gidiyoruz.Oradan da köye.Anneme günlükten bahsettim,okudu,ağlamış :)) Yarın umarım çok eğlenceli olur.

Belki ilk bebeğime kızım diye seslendiğimden alışkanlık oldu,belki de yine kız geliyor bilemiyorum ama sürekli kızım diyesim geliyor.Belki de tüm bu yazdıklarım boşa çıkacak,hayatımda ilk kez geleceği bu kadar merak ediyorum.Gerçi bu ay olmazsa diğer ay ya da ondan sonraki aylarda da deneyeceğiz elbette ama sanki hamileyim :))

Eğer bu dükkanı verebilirsem,aşağı yukarı bir araba alacak kadar param olacak.O zaman araba alır mıyım yoksa üzerine biraz daha katmak için parayı bekletir miyim bilemiyorum,bunu o zaman düşüneceğim.Allah büyük.

Aaa unuttum sana söylemeyi,namaza başladım.Umarım bırakmam,kendime çok güvenemiyorum ama bırakmak istemiyorum.Esma da kılıyormuş ramazandan beri.Esma bizim ofis asistanımız.Çok iyi bir kız.Ofisteyken Esma'yla birlikte ,evdeyken kendim kılarım diye düşündüm.Hava karardığı zaman korkuyorum biraz ama gündüz korkmadan rahatça kılıyorum.Şu an yatsı ezanı başladı,abdest alıp namaza gideceğim.Her namazımın sonunda duam sensin bebeğim.Allah sağlıkla,hayırla kavuşmamızı nasip etsin inşallah.

Satırlarıma son verirken küçüklerin gözlerinden,büyüklerin ellerinden öper,yaşıtların ellerini sıkarım :)) (Dayım askerdeyken anneme mektup yazdığında böyle bitirirmiş)

Hoşçakal günlüğüm.Dualarını eksik etme.Ha bu aralar neye benziyorum hatırlamak için bir de fotoğraf iliştirdim.

Çav!

Nostaljik görünsün diye siyah beyaz ekledim :)

4 Eylül 2011 Pazar

Dokuz Gün Kaldı!

Selam günlük,kaldı dokuz gün.

Kavak yellerinin final bölümünü izleyip,ağlıyorum şu an.Ağlanacak bir sahne yok.Tüm insanlar gayet mutlu :) Bir iki kez hıçkırıyorum gözlerimden yaşlar iniyor ,burnum akıyor sonra bebeğim varsa ona acı çektiriyorum diye düşünerek vazgeçiyorum ağlamaktan.Ona belli etmemeye çalışıyorum.

Şu an Münir Özkul hala hayatta.Türkan Şoray ve Kadir İnanır da.Çocuğum büyürken ve büyüdüğünde tıpkı benim gibi yeşilçam filmlerini keşke hiç bitmese diyerek izlesin,eskiden dünyanın ne kadar yaşanılabilir bir yer olduğunu görsün istiyorum.Belki de bir Hülya Koçyiğit ya da Ayhan Işık hayranı olur.Belki de nefret eder.Bence ben tüm bu anlamsız şeyleri hormonlardan dolayı düşünüyorum.

Neyse,çocuğum büyüyüp de bunları okuduğunda "Anne ne kadar da aptalmışsın" dedin istemiyorum :) Derse gebertirim :/

Dün Mehmet'e çocuğumuz olursa isim konusunda dikkatli olmamız gerektiğini söyledim.Teknoloji çağındayız.Artık insanlar internet yolu ile iletişiyor.Eskiden öğrenciler öğrenim için bu kadar çok gitmiyordu yurt dışına.Çocuğumuz olur ise isminde Türkçe bir karakter olmasın,yazışmalarında,giderse yurt dışında sıkıntı yaşamasın istiyorum.İlk kez beni onayladı,mantıklı buldu.Bunun çok küçük bir ayrıntı olduğunu biliyorum ama o zaman geldiğinde önemli olabilir.

Yani böyle günlükcan.Keşke hamile olup olmadığımı şimdiden öğrenmenin bir yöntemi olsaydı.

Bilmediğin bir şey var.Kanımda hamile kaldığım zaman oluşan bir problem.Kan pıhtılaşması.İlk bebeğimi bu yüzden kaybettim.Yani asıl sıkıntılar şimdi değil hamile olduğumu öğrendiğimde başlayacak.Çünkü bu bebeğimi de kaybedecek miyim diye sürekli korku içinde geçireceğim bu hamileliğimi.Ama bu kez bir umudum var.Gördüğüm bir rüya...Sanki bu kez herşey yolunda gidecek(inşallah).

Biraz daha uzatırsam yine ağlayacağım.Normalde öküz gibi olan bünyem bu gün tini mini hanım bünyesi gibi ağlak.

Yarın görüşmek üzere muahh :*


3 Eylül 2011 Cumartesi

Daha on gün var.

Selam günlük,Bugün 3 Eylül 2011

ilk bebeğimi kaybettikten sonra geçirdiğim korkunç günler geride kaldı.Beynim kötü anıları blockluyor.Bu iyi bir şey.Gerçi aradan üç sene geçtikten sonra kimse acıların taze kalmasını beklemez sanırım.Her ne ise,hazırım!Yeniden güne karnımda kelebek kanadının kıpırtısıyla başlamaya.Sonra o hain kickboks tekmelerine,mide bulantılarına,kilolara.Hepsine ve her şeye hazırım!

Bu ay korunmayı bıraktık ve yumurtlama dönemim boyunca çalıştık.Belki de psikolojik ama hamile olduğumu zannediyorum.Önceki tecrübemden bildiğim ilk belirtilerin hepsini yaşıyorum.Tek bir sivilce çıkmayan suratımda altı tane sivilcem var.Sık sık başım dönüyor,yoruluyorum,belimde ve sağ yumurtalığımda zaman zaman kısa süren sancılar oluyor.Ama elbette bunlar kesin gebelik belirtileri değil.

30 yaşındayım günlükcan.Dua et!Hepi topu bir internet sayfasısın bunu biliyorum ama bu süreç boyunca belki de en yakın arkadaşım olacaksın.Bütün o hormonel buhranları,sinir krizlerini,dedikoduları senle paylaşacağım.Eğer bu sefer sağlıklı bir bebek doğurabilirsem bunları ona okuturum büyüdüğünde.Şimdi hayal kurmak için çok erken biliyorum ama olumsuz şeyler de çağırmak istemiyorum.

Bence beni biraz tanımalısın.Ve olur da bebeğim olursa kocaman olduğunda benim şu an neler yaptığımı bilmeli.

30 yaşındayım.Ankara'nın en eski ve elit kabul edilebilecek bir semtinde 2+1 giriş kat çok sevimli bir evde oturuyorum.Gayrimenkul danışmanıyım.Emlakçı da diyorlar ama benim firmam biraz daha kurumsal olduğundan emlakçı sıfatı kabul etmiyorum.Çok okuduğumdan çok bildiğimi düşünürüm,belki biraz ukalayım.Bilmem belki de abartıyorum.Eşim,çok iyi biri olmakla birlikte oldukça kaba.Henüz iki yaşındayken kardeşi doğmuş,kardeşi sorunlu bir bebek olduğundan eşimi anneannesi büyütmüş.Biraz şefkatsiz büyüdüğünü düşünüyorum,çünkü şefkatin,dokunarak sevmenin,tatlı dilin ne demek olduğunu bilmiyor.Ama dedim ya çok iyi bir insandır.Her ne ise bir alışveriş merkezinde satış danışmanı olarak çalışıyor.Maddi durumumuz normal standartlarda.Henüz bir arabamız yok.Bebeğim olana kadar bir araba alacak kadar para biriktirme derdindeyim.Şimdiden biraz birikmişim var.Annem bana bir saat uzaklıkta bir semtte.Tek çocuğum,onu özlüyorum.Babamla ikisi emekliler.Torun bekliyorlar.Kayınvalidemler bana arabayla 10 dk lık yakınlıktalar.Bebeğime onun bakacağını düşünüyoruz.O da hevesli.Kaynım ve eltim bize uzak bir şehirdeler,eltim hamile 7,5 aylık,adı Işıl olacak.Sağlıklı bir hamilelik geçirdi.Bebek de sağlıklı olacak inşallah.En yakın arkadaşım da hamile.7 aylık.Onunla aynı zamanda hamile kalmyı isterdim bu süreci birlikte geçirmeyi ama o zaman hazır değildim sanırım.Onun adı da Sena olacak.Bu sene çok kız bebek oluyor.

Hayatım bunlardan ibaret günlükcan.Regl olmama on gün var.Bu on gün nasıl geçecek bilemiyorum.Hevesle yeniden hamile kalmayı ve bebeğimi kucağıma almayı bekliyorum.Gelişmeleri günbegün yazmaya çalışacağım ancak sanırım önümüzdeki on gün boyunca pek bir gelişme olmaz.

Kendine iyi bak ve benim için iyi şeyler dilemeyi ihmal etme.Ben de senin için daha hızlı bir server,daha çok kullanıcı,daha keyifli yazılar diler,fontlarından öperim.