24 Kasım 2011 Perşembe

pıtı pıtı :)

Eveeettt sonunda kalp atışlarımızı duyduk.Herşey olması gerektiği gibi dedi doktor.Bir ay sonraya randevulaştık.Koskoca otuz gün nasıl geçer bilemiyorum.Öğlene doğru annem geldi,biraz evde oturduk,kahve,kek,bolca dedikodu,bilirsiniz kadınsal şeyler işte.Sonra doktorcuğuma gittik.Nasıl olduğumu sordu,korkacak kadar iyiyim dedim.Kokulardan tiksinme,mide bulantısı ya da başka bir sıkıntım yok galiba ben hamile değilim derken doktorcum ultrason aletini kullanmaya başlamıştı.Hayır efendim hamilesin dedi.Kese kocaman ve bebek kesenin sağında öylece duruyordu.Kalbi pıtı pıtı atıyor,tıpkı bir kelebek gibi kanat çırpıyordu.Tabi annem ilk kez böyle bir manzara gördüğü için çok duygulandı,başladı ağlamaya.Neyseki kısa sürdü.Doktor kalp hızının normal olduğunu söyledi.Ha bu arada Elçin bebeğin kalbini dinleme aletini verecek bana.14.haftadan itibaren kalp sesi duyulabiliyormuş.Daha 6 hafta 1 günlük.14 haftalar da gelir mi acaba.Öyle uzak geliyor ki....Allah'ım hayırlısıyla sağlıkla kucağıma almayı nasip et ya rabbim.Tabi sadece beni değil bebeğinin gelmesini bekleyen tüm anne adaylarını da.

İğneye başladım bugün.Düşük doz yazdı,neden bilmiyorum.Ve innohep yazdı yine.Aslında ben clexan kullanmak istiyordum.Bakalım yarın arayacağım bu konu ile ilgili.Bunun dışında sürekli arıyor arkadaşlarım.Merak ediyorlar tabi.

Bebeğim ...

aslında sana söylemek istediğim çok şey var.Ama tekrar kaybedeceğim diye korkuyorum ve çok bağlanmamaya çalışıyorum.22.haftadan sonra tehlike azalarak devam edecek.O zamana kadar çok hayal kurmak istemiyorum.Beni anladığından eminim.Öpüyorum henüz oluşmamış yanacıklarından,mis kokulum.

23 Kasım 2011 Çarşamba

Zor bir yolculuk...

Çoğu zaman kendimi Allah'a yakarırken buluyorum.Bana yardım et diyorum.Gülümsüyorum,en sevimli halimle.Ardından ağlayacak gibi oluyorum ama bebeğim zarar görecek etkilenecek diye korkup vazgeçiyorum ağlamaktan.Ağlamak kendi kendine oluşan bir duygu durumunun ani bir atağı değildir.Tamamen tercihe bağlıdır.Ve bu tercih anı saliseden bile kısa olabilir çoğu zaman.Yalnızsak hesapsız ağlarız ancak yanımızda biri varsa (ki bu "biri" de ağladığımızı görmesini istediğimiz ve istemediğimiz diye ikiye ayrılır) hesaplarız ağlayıp ağlamamamız gerektiğini.Bazense hatta çoğu zamansa özellikle ağlarız.Her ne ise ağlamamayı tercih ediyorum.

Yarın saat 3'te randevum var ve gün o saate kadar pek de kolay geçmeyecek.Sabahtan bir toplantı ve ardından sözleşme için bir randevu daha.Öğlen annem gelecek.İlkinde doktorda bana iştirak edememişti,şimdi yanımda olabileceği için mutluyum.Umarım herşey yolunda gider ve annem kötü bir sürprizle karşılaşmaz.

Çok kadın tanıyorum,çoğu arkadaşım olan kadınlar.Gebe kalmadan önce çok da inançlı değillerdi.Aslında böyle söylemek çok da doğru değil,elbette inançlılardır ancak çok dile getirmezlerdi "İnşallah,çok şükür,hayırlısıyla"ları.Ne zaman ki gebe kalıyor kadın,maşallahlar,inşallahlar havalarda uçuşuyor.Bu kötü bir şey değil elbette.Annelerimizin şu anki durumlarını açıklar nitelikte.

Çok değişik,hd kalitesinde rüyalar görüorum bir kaç gündür.Zannederim hormanlardan.

Rüyalar....

Kendimi mutlandırmaya çalışıyorum.Hormonlar 70. ve 90. gebelik günleri arası hormonların en yüksek olduğu dönem diyorlar.90. günden itibaren hormon seviyesi düşer ve anne rahatlarmış.Ama yok yakınmıyorum.Bu gerçek bir mucize ve ben hayatım boyunca başıma gelebilecek ilk ve tek mucizeyi sıkı sıkı tutmaya kararlıyım.

Allah'ım yardım et.

Herkese mutlu geceler...Ve bebeğime de :)

yatcaz kalkcaz yarın olcak :))

selam günlükcan ,

koca bir tabak kuru fasulye ve pilav yedim.Ofiste yemek verilmesi şahane bir olay.Yarın bebeğimin kalp atışlarını duyacağız.Annem de benimle gelecek.Mehmet çalıştığı için gelemiyor.Bundan sonraki randevularımı onun izin gününe denk getirmeliyim.

Ufaktan ufaktan mide bulantılarım başladı ama hala ilk hamileliğimdeki gibi sürünmüyorum.Herkes bu seferki kesin erkek diyor.Rüzgar Ali'm geliyor.Aslında kendimi bildim bileli erkek çocuklarını daha çok severim ama nedense bu sefer kız olursa da sevirim gibi hissediyorum.Bu dünyaya benden bir tane daha fazlaymış,herkes öyle söylüyor.Bugün Kuzey ve Güzey var.Bol bol Kıvanç'a bakayım da bebişim ona benzesin.

Hamile yogası ya da benzeri bir aktivite yerine sabah yürüyüşünü mü tercih etmeliyim acaba.Doktora soracaklarımın bir listesini yapacağım.

1-Tempolu yürüyüş yapabilir miyim?
2-İlk hamileliğimde 5 ayda 15 kilo almıştım,fazla kilo alışım kanın pıhtılaşmasını tetiklemiş olabilir mi?
3-Cinsel hayatımıza ne zaman devam edebiliriz? (Aslında bu memoşun sorusu) :))
4-Yememem ve içmemem gereken bir şeyler var mı?
5-Mide bulantılarımın olmaması normal mi?

falan filan :))

Bulantıdan filan geçtim de acayip tahammülsüzüm insanlara karşı.

Ama sen gerilme mucizem,orada gördüğün bilimum kablolar,kordonlar,damarlar ne varsa tutun,bol bol sömür anneyi ki sağlıklıca doğasın.Gözümün nuru,başımın tacı bebem.

pazar günü yazıp da yayınlamadığım yazı

Sürekli kan verdiğim günler bitti sonunda.Dün itibariyle düşük tehlikesi olmadığı bu gebeliğin sağlıklı bir gebelik olduğu anlaşıldı,çok şükür.

Aslında bu blog sayfası ile tüm hamileliğim boyunca ne yaşadığımı yazacaktım ancak nedense çok şey yazasım gelmiyor.Bugün pazar.Bolca çamaşır yıkadım ve şöyle hafif de bir temizlik yaptım.

bir kaç gece önceki ruh halimle

Dün gece gördüm düşümde ,seni özledim anne.Gözlerinden akan bendim düştüm göğsüne söyle canın yandı mı anne?

öyle çok şey yazmak istiyorum ki.Bir yandan da ne yazsam faydası olmayacak,yazılan yazıldı çünkü.Yakarayım diyorum avazım çıktığı kadar ya da susayım.Evet yalnız doğdu herkes öyle de ölecek ama ben bunca kalabalığın içinde ,onlarca insanın içinde doğduğumdan beri öyle yalnızım.Tüm bunların hamileliğin verdiği duygusal duygu durumundan dolayı olmadığını biliyorum.Bu farkındalık birikim işte.

Bazen kolay olasını diliyorum,ufak bir şeyin bile.Pek kolay oluyor.Tamam zoru başarayım filan.Aslına bakarsan günlük kalemim çok iyidir ancak ifade edemiyorum  bu gece.

17 Kasım 2011 Perşembe

Ve not :

hala midem bulanmıyor . Bu iyi mi kötü mü bilemiyorum :S

Memoş'un doğum günü....

çok önceden tahlil yapmaya başlamak gebeliği önceden öğrenmek yani,evet ilk başta çok mutlu ediyor anneyi ancak çok da iyi olmuyor.Çünkü regl olmama 3 gün kala öğrendim gebe olduğumu ve o gün bugündür kese görüldü aman görülmedi aman bebek yok içinde kalp atışı için erken beklemek lazım falan daha çok strese girmeme sebep oldu.Dün bir panikle doktoruma gittim,kanama var diye.Doktorcum baktı baktı kanama filan yok.Mercimeğimin evi (kese) 4 mm olmuş.İki gün önce 2 mm idi.Doktorcum iki gün ara ile kan beta hcg istedi.Eğer bu değer iki gün içerisinde iki katına çıkar ise gebelik normal ve sağlıklı ilerliyor demekmiş,iki katına çıkmaz ise bir problem var.Geçen cumartesi 570 çıkan değer hesaplarıma göre bugün 2000 civarında olmalı.Bakalım akşam 5 gibi sonuçlara internetten bakacağım.

Bununla beraber bugün hacettepe hastanesinde kan ve idrar verdim.Gülderen hemşire çok tatlı kadın sanırım tahlil vs işlerimizle hacettepeye gittiğimizde Gülderen hanım ilgilenecek.Zor olacağını sanmıştım ancak istenen tetkikleri işaretledi,kanı 1 kat,idrarı 3 kat aşağıda vereceksin dedi.Verdim ve geldim.Sonuçları salı günü canım doktoruma fakslayacakmış.

Benim ve bebeğim için harika doktoru aramak son derece sancılı bir süreçti.Şimdi içim çok rahat.Özgür Deren,hastalığım konusunda uzman.Bana belki daha fazla tetkik yapılmalı dedi.İlk gebeliğimde başka bir sebep ya da ikinci bir mutasyon oluşmuş olabilirmiş.Ancak eski tetkikleri gösterdiğimde yapılması gereken herşey yapılmış,başka mutasyon yok dedi.Ancak ona söylemeyi unuttuğum bir şey var.20 haftalık gebe iken 15 kilo aldığım için de bir sıkıntı oluşmuş olabilir mi?Bunu sormayı unuttum.

Bugün Mehmet'in doğum günü,ona bir pasta yapmayı düşünüyorum.

13 Kasım 2011 Pazar

başlık da yazasım yok demek bile bir tür başlıktır.

Geçen hamileliğimle alakası olmayan ve alakasızlaştıkça da korkutan günler yaşıyorum günlükcan.Ne en ufak bir mide bulanması ne de uluya uluya ağlama seansları...Hatta zaman zaman hamile olduğumu bile unutuyorum.Hoplayıp zıplıyorum işe giderken,sonra "hooop" diyorum kendime "kızım manyak mısın hamile hamile hiç olacak iş mi yavaş yürü" filan diyorum.Yani dedim ya fiziksel olarak korkacak kadar iyiyim.Ancak hala bir doktor bulamadım.Bu konuda kafam öyle karışık ki.Bir kez özel hastaneye gitmiş - ki Ankara'nın en köklüsü diye bilinir-

arkadaşım aradı sonra devam ederim.kahveye çağırıyor.

off bu sefer hiç bir şeyi takmamayı düşünüyorum.Dünyanın hologram olduğu gerçeğini kabul ediyorum.Ve her şey bitti ve kalem kırıldı.Zamanı ben uydurdum ve yaşanacaklar yaşandı.Allah verdiyse gelecek,doğduysa doğacak.

Kendimi evrenin sonsuz uyumuna,bu harika senaryoya bıraktım.Zaten başka ne yapabilirim ki :))

Bebeğimi seviyorum!

11 Kasım 2011 Cuma

Beklemek çok zor ya :))

Uzun zaman oldu.

En başından anlatmaya başlamalıyım.Kurban bayram biteli iki gün oldu.Geçen hafta bugün annemlere gittim,planım iki gece orada kalıp,bayramın birinci günü evime dönmekti.Ertesi gece de binip otobüsle Bursa'ya geçmek.Arife günü annemle öylesine bir gebelik testi aldık.Ben eve gelince hemen yaptım ve bir şey çıkmayınca çöpe attım kimseye de bir şey söylemedim.Neyse bayram günü annem her zamanki gibi çöpde neler var diye bakarken testi bulmuş.Birlikte tekrar baktığımızda son derece şeffaf ,silik bir ikinci çizgi gördük.İnanamadık çok sevindik tabi ama fazla heveslenmemek gerekiyordu.Neyse bayramın birinci günü öğleden sonra babaanneme geçtik,annemler bana geldiler ve gece kaldılar.O gece bir test daha aldık,aynı silik çizgi yine gülümsedi bize.Ertesi gün Bursa'ya gittik.Bu arada eltim doğum yaptı,kızı pek şeker maşallah.Bursa'da da o çizgiyi net görebilmek için ve bayram nedeniyle bir doktora gidememenin stresiyle tahminen on tane kadar test yaptım.Her seferinde bir öncekinden daha koyu görünen bir silik çizgi vardı.

Ve dün Ankara'ya döndük.Tabi hemen soluğu doktorda aldım.Saat 11 gibi kan verdim.Öğleden sonra 1:30 'da hamile olduğumu öğrendim.Hemen doktorum Nuri Danışmanı aradım.Bana sonucu fakslamamı söyledi ve beni arayacağını.Akşam 6 gibi konuştuk.Cumartesi günü yani yarın tekrar bi kan testi daha yaptıracağım,değerin dünkünün iki katına çıkması gerekiyormuş.Böylece dış gebelik olma olasılığı konusunda keseyi görene kadarki süreci daha kolay atlatacağım.

Haftaya cumartesi keseyi görene dek pek rahat edecek gibi görünmüyorum.Ama artık sonsuz bir teslimiyetle kendimi Allah'a bıraktım.O ne derse o olacak.

Bebeğim...Geçen hamileliğimde de herkes imkansız dese de ben minik kanat çırpışlar hissediyordum.Yine başladı ufak bir hareketlilik.Bu sefer sıkı tutun,üzme anneyi kuzucuğum.

Seni çok seviyorum :)