Günlerdir aklıma eskilerden hatırladığım isimler geliyor.Çocukluğumdan şeyler...Hayme Pahilyo,Eduardo Capatillo,Maria Hovalkina filan.Benden başka hatırlayan var mı diye google'ladım isimleri elbette varmış hatırlayanlar.Sevindim.Sonra youtube dan çocukluğumun dizilerinin müziklerini dinledim.Annem kapıyı çaldı,açtım,elinde dopdolu bir file erzak.Babam geldi elleri simsiyah olmuş,taşıtlar amirliğine uğramış,araba arızalanmış o meyanda.Benim üzerimde mor kadife bir eşofman var.Saçlarım kısacık.Bit kapmışım okuldan.Kesilmişler.Dışarıda yağmur yağıyor.Annem yemek yapma telaşında.Babam ajans izliyor.Ben bulaşık makinasını içine koyup getirdikleri kartonu kendime ev yapmışım.İçinde mum yakıyorum,bir de bebeğim var...Erkek... :) Komiser Karl geldi aklıma sonra,sonra onun sevgilisi güzel Sam.Cosby Amca...Onların tekne kazıntısı küçük sevimli kızları.Pazar oldu günlerden.Kızarmış ekmek kokuyor salon buram buram.Televizyonda western bir film.Babam ıslık çalıyor.Annem kahvaltı hazırlama telaşında.Şimdi yazdıkça onlar tüm bunları yaparken ben neler yapıyordum hatırlamıyorum.Sadece oturuyor ve izliyor olamazdım.Hamilelik biteli beş ay oldu ama hala şu aptal duygusallık modundan kurtulamadım.Neyse nerede kalmıştık.Pazar sabahı...Yıllarca çocukluk işte hafta sonları güneş bir başka doğuyor sanırım.Daha parlak,daha sıcak,daha güzel,daha mutlu.Meğer güneş aynı doğarmış.Sadece ben annem,babamla olacağımı bildiğimden çok mutlu uyanırmışım.
Offf annemleri arayayım özledim galiba :)
Nasıl da hatırlıyorsun isimlerini bravo hafızana:)Çocukluk günleri ne kadar sıcaktı değil mi,sanki üstümüzde her daim görünmez bir battaniye vardı,şimdi ise o battaniye emanet duruyor sanki.Büyümek çok tuhaf,acımasız..
YanıtlaSil