30 Aralık 2011 Cuma

Rüzgar Bizi Taşıyacak



Selam çocuğum,yarın bu senenin son günü.Yeni yıl için herkes iyi şeyler diliyor.Birilerinin sana kavuşmamı dilemesini istiyorum canı yürekten.

29 Aralık 2011 Perşembe

hep bunalım hep bunalım off nereye kadar :)


Doğar benim kuzum,vantuz gibi yapışır annesinin orasına burasına,gitmez bi yerlere...

haftalar su gibi geçiyor...

Merhaba günlük,

ofisteyim.Nöbetçiyim.Kimsecikler yok,saat beş buçuğa geliyor.İki gündür müthiş soğuk hava.Kış moduna girdik sonunda.İki gün sonra yeni yıla giriyoruz.Geçen hamileliğimde yaşadığım beş ayı neredeyse hatırlamıyorum.Bunu şimdi fark ettim.Çok üzücü.Çünkü bu hayat benim.Ve ne kadar zamanım kaldığını bilmiyorum.Tadını çıkarmak varken neden kendimi mide bulantılarına kaptırıp,üzüyorum ki.Neyse ki bu sefer çok rahatım.

Yarın çok önemli bir anlaşma yapacağım.Eğer başarılı olursa hamileliğimin sonuna kadar hatta doğumdan sonra bile uzunca bir süre maddi sıkıntı yaşamayacağım.Bu benim ,Memoş'un ve bebeğin rahatı için bulunmaz fırsat.Allah'ım hakkımızda hayırlısını ver.Mevlam ne eylerse güzel eyler...Çok yalaka hissettim kendimi :)) Ama içimden geldi yalan yok.

Bebek büyüyor.Elçin bana angel sound diye bir alet verdi.Geçen hafta iki kez duydum kalp atışlarını miniğimin.Oysa Elçin 14 haftadan önce duyamazsın demişti.11 hafta 1 günlüğüm şu an.Bazı internet sitelerinde 12.hafta diyorlar bazılarında 11. hafta.Karnımda ufak kıpırtılar hissediyorum ama gaz mı bebek mi anlayamıyorum.Yakında bir kaç haftaya kadar büyük tekmeler,sert kroşeler başlar inşallah.Çok güçlü bir olsun istiyorum.Kaya koyabilirim adını.Evet birden aklıma geldi neden olmasın.

Yazasım yok galiba,biraz isim araştırayım.

22 Aralık 2011 Perşembe

İlk fotoğrafımızı aldık.

Selam günlük,

biraz gecikme ile yazıyorum her zamanki gibi.Salı günü gördük bebeğimizi,memoş da geldi.Kalp atışlarını duyduk yine bebeğimizi gördük.Doktorcum ultrason aletini bastırınca karnıma bir iki kıpırdandı bebiş,sonra öylece yattı durdu.Büyüklüğü haftası ile uyumlu dedi doktorcan.Şimdilik bir sıkıntı yok.

Ancak bu sıkıntı olmayacak demek değil.Günler geçtikçe korkum artıyor.İlk başlarda heyecandan,ardından da mide bulantılarından korkmaya fırsatım kalmamıştı.Şimdi sağlıkla büyüdüğünü gördükçe,bulantılar azaldıkça,karnım da şişmeye başladıkça korkmaya başladım.Bunun böyle sağlıklıca devam etmesi için herşeyi yapabilirim.

Bir tür araştırmaya dahil olacağım.11. ve 22. hafta dopler ultrason ile damardaki kan hızı ölçülecek ve bir anomaliya rastlanırsa tedavi şekli değişecek.Yani bu oluşması muhtemel problemleri önceden görebilmek amaçlı bir önlem gibi.Bana faydası olmasa dahi benim gibi mutasyonu olan gebe kadınlar için işe yarayacak bir şey.Belki benim için de bundan sonrakiler için.

Umutsuzluğum konusunda çok pembe bir tablo çizmese de doktorum yine de iyi şeyler düşün ,bu sefer farklı olabilir filan gibi cümleler kullanıyor.Ama dedim ya yine de çok pembe bir tablo çizmiyor.Çünkü o da iğneyi kullandığım halde bebeğimin öldüğünün farkında.10 Ocakta tekrar randevum var.

Yani günlük gelecek neler gösterecek bilemiyorum.Dileğim çocuğumu sağlıklıca doğurmak.Başka ne olabilir ki?

Her şey Allah'a çıkıyor.Nasip et rabbim.

18 Aralık 2011 Pazar

Salı günü görüşcez kuzumlan

Yine uzun zaman olmuş.Bugünlerde nasıl göründüğümü hatırlayabileyim diye bir fotoğraf  paylaşacağım.Hafiften göbeğim çıkmaya başladı .Şu an on haftalık hamileyim.Sanırım bu gidişle yine ilkindeki gibi çok kilo alacağım.Bugün pazar.Dün annem geldi.Geldiğinden beri oturmadı.Sürekli çamaşır yıkıyor,ütü yapıyor,yemek yapıyor.Anne olmak böyle bir şey demek ki.Anne yoruldun dinlen biraz diyorum ne yaptım ki diyor.

Bebeğim,karnımda minik kıpırtılar hissediyorum.Mehmet gazdır o diyo :)) Ama ben senin minicik kollarıınla anneye selam çaktığını düşünüyorum.Salı günü kontrolümüz var.Bakalım ne kadar büyümüşsün.Bütün organların tam ve yerinde mi göreceğiz.

Sol mememdeki apse kurudu gitti.Böylece hiç ilaç kullanmadan atlattım bu dönemi çok şükür.Sana zarar verecek herşeyden siddetle kaçınıyorum küçüğüm.Aslında ben bu kadar duygusal sayılmam,belki yıllar sonra okuduğunda anne ya ne duygusal yazmışsın diyeceksin.Ama hep söylüyorum ya bu hormonlar insanı bambaşka biri yapıyor.

Sana bir yelek başladım.Beyaz.Sen doğana kadar anca biter sanırım :)))

Ha mide bulantıları tavan yaptı yine iki gündür.Bu haftadan itibaren gitgide azalacak ve 12.haftada tamamen yok olacakmış.Bakalım sabırsızlıkla bekliyorum.Belki beş kez doğum yaparım ancak mide bulantısı beni doğum sancısından daha çok etkiliyor.

Neyse mide bulandırmaya gerek yok.Nasıl olsa hepsi geçecek.

Doğmadın,yoksun bile,çok hayal de kurmuyorum ama enteresan şekilde seni çok seviyorum.Bebek oluşunu seni emzirmeyi giydirmeyi yıkamayı değil de ,kocamanken senle sinemaya gitmeyi,kuğuluya gitmeyi,film izlemeyi filan hayal ediyorum.

Canım bu günlük bu kadar.Biraz annemle ilgileneyim.Seni çok çok çok çok çok öpüyorum minik ayacıklarından.

4 Aralık 2011 Pazar

Bebem'e özel...

Selam bebek,

evet doğmadan ölebilirsin ama doğabilirsin de elbette.Ve sana özel bir kaç satır yazmamak koca adam  ya da güzel bir genç kız olduğunda bana kızmana sebep olabilir.Yazacaklarımın tamamen sana özel olmasını istiyorum ve iyi yazarım aslına bakarsan ama şu an yine kilitlenmiş durumdayım.Sanal ortamda genç kızlık yıllarımdan kalma ve evlendikten sonra açtığım blog sayfaları var.Orada onlarca şiir,ufak denemeler filan var.Çoğunu ben şu an okuduğumda anlayamıyorum.Ancak sana o şiirlerin sahiplerini ve hikayelerini anlattığımda anlayacağından eminim.Bazen aşklarını,ayrılıklarını ve cinsel hayatını paylaşabilesin diye kız olmanı istiyorum.Sonrasında benim yanımda olasın,dağım olasın,dağın olayım diye erkek olmanı hayal ediyorum.bir yandan biribirimizi çok sevelim istiyorum,diğer taraftansa annemle ben gibi çok bağlılığın tarafları üzdüğünü düşünerek çok bağlanmamayı planlıyorum sana.Ve fakat bu böyle planlı yaşanabilecek bir duygu durumu değil sanırım,bunu sen doğduğunda çok daha iyi anlayacağım ya da anlayacağız birlikte.Sen bir süre bensiz yaşamayazsın çünkü seni besleyen ben olacağım.Belki de çocukların anneye muhtaçlığı doğumdan itibaren öğrendikleri bir duygudur. Ve annenin çocuğunun ona muhtaç olduğunu düşünmesi...Aynı şey yani..

Ofisteyim şu an.Bugün günlerden pazar,pazar nöbeti tutuyoruz Adil Bey diye bir arkadaşla.Ahmet Kaya açtı şimdi "Biz Üç Kişiydik" çalıyor.Ahmet Kaya'yı çok severim ben.Benim küçüklüğümde yaşıyordu ama öldü.Ben sana 22. haftayı atlattığında dinletmeye başlarım.Benden biraz olsun bir şeyler aldı isen,seversin eminim.

Olur ya sen bunları okuyup anlayacak yaşa gelene kadar bana bir şey olur,sana harika bir playlist yapayım.Annenden sana...

Dardayım
Tedirgin
İyimser Bir Gül
Bir Minik Kız Çocuğu
Mahur
Sel Dağı
Sevemezsin
Hep Sonradan
Merhaba
Biz Üç Kişiydik
Bir Acayip Adam
Beni Bul
Yetiş Nerdesin
Birazdan Kudurur Deniz
Doruklara Sevdalandım
Ah

(Aklıma gelenler bunlar,arada sırada eklerim yine)

Bunun dışında sevdiğim yerli yabancı bir kaç rock grubu var.Ancak bunlar öyle moda ki şu an.Gözünde klişelenmek korkuyorum.İlerde dinlemek istersen Pink Floyd iyidir.U2 İrlandalı bir grup.Ve fransız Noir Desire.Annenin sadece yılbaşı arifesinde ve sonrasındaki bir kaç günde caz dinlediğini bilmezsin tabii.Jan Garbarek dinliyorum.Bu sıralar Zaz diye bir kız var,Fransız.Güzel şarkıları ve iyi bir gırtlağı var.

Yani böyle şeyler işte küçücük minicik içi dolu turşucuğum :))

Kaderimse çekerim :)))

Ve midem bulanmıyor diye diye kendime nazar değdirdim.Bir kaç gün önce resmen hastanelik oldum.Annemi aradım ben ölüyorum gel biraz benimle ilgilen dedim.Annem bir kaç gündür bizde kalıyor.Öyle güzel oluyor ki.Birlikte yemek yapıyoruz,dolaşmaya çıkıyoruz.Film izliyoruz,misafir ağırlıyoruz ya da misafirliğe gidiyoruz.Annemle yapmayı hepten özlediğim şeyler işte..

Mide bulantılarım azaldı ama devam ediyor.Kusmamanın yöntemlerini buldum.Krakerler,havuç filan.Belki de psikolojiktir.Bunların dışında sol mememde apse oluştu tıpkı ilk hamileliğimde olduğu gibi.Antibiyotik de kullanamıyorum,drene ettirmek için doktora da gidemiyorum,korkudan.Bakalım böylece bekliyoruz.Pek sancım yok ama iyiyim yani.Belki koca karı ilaçlarını denerim,soğan kara merhem filan gibi.Alternatif tıp  :/

Bu ayın 20 sinde tekrar kontrolümüz var,bu sefer Mehmet de gelecek.Umarım her şey yolunda gider.

Aslında günbegün yazacaktım ancak bazen tüm gün boyunca bilgisayarı açmadığım oluyor.Oysa neler söylüyordum kendime hamile kalınca canım sıkılmayacaktı,akşama kadar oyun oynayıp,internette geyik yapacaktım :)) Bazen hayatta her şey sizin planladığınız gibi gitmez.Buna çoğumuz kader deriz :)