Ve midem bulanmıyor diye diye kendime nazar değdirdim.Bir kaç gün önce resmen hastanelik oldum.Annemi aradım ben ölüyorum gel biraz benimle ilgilen dedim.Annem bir kaç gündür bizde kalıyor.Öyle güzel oluyor ki.Birlikte yemek yapıyoruz,dolaşmaya çıkıyoruz.Film izliyoruz,misafir ağırlıyoruz ya da misafirliğe gidiyoruz.Annemle yapmayı hepten özlediğim şeyler işte..
Mide bulantılarım azaldı ama devam ediyor.Kusmamanın yöntemlerini buldum.Krakerler,havuç filan.Belki de psikolojiktir.Bunların dışında sol mememde apse oluştu tıpkı ilk hamileliğimde olduğu gibi.Antibiyotik de kullanamıyorum,drene ettirmek için doktora da gidemiyorum,korkudan.Bakalım böylece bekliyoruz.Pek sancım yok ama iyiyim yani.Belki koca karı ilaçlarını denerim,soğan kara merhem filan gibi.Alternatif tıp :/
Bu ayın 20 sinde tekrar kontrolümüz var,bu sefer Mehmet de gelecek.Umarım her şey yolunda gider.
Aslında günbegün yazacaktım ancak bazen tüm gün boyunca bilgisayarı açmadığım oluyor.Oysa neler söylüyordum kendime hamile kalınca canım sıkılmayacaktı,akşama kadar oyun oynayıp,internette geyik yapacaktım :)) Bazen hayatta her şey sizin planladığınız gibi gitmez.Buna çoğumuz kader deriz :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder