22 Aralık 2011 Perşembe

İlk fotoğrafımızı aldık.

Selam günlük,

biraz gecikme ile yazıyorum her zamanki gibi.Salı günü gördük bebeğimizi,memoş da geldi.Kalp atışlarını duyduk yine bebeğimizi gördük.Doktorcum ultrason aletini bastırınca karnıma bir iki kıpırdandı bebiş,sonra öylece yattı durdu.Büyüklüğü haftası ile uyumlu dedi doktorcan.Şimdilik bir sıkıntı yok.

Ancak bu sıkıntı olmayacak demek değil.Günler geçtikçe korkum artıyor.İlk başlarda heyecandan,ardından da mide bulantılarından korkmaya fırsatım kalmamıştı.Şimdi sağlıkla büyüdüğünü gördükçe,bulantılar azaldıkça,karnım da şişmeye başladıkça korkmaya başladım.Bunun böyle sağlıklıca devam etmesi için herşeyi yapabilirim.

Bir tür araştırmaya dahil olacağım.11. ve 22. hafta dopler ultrason ile damardaki kan hızı ölçülecek ve bir anomaliya rastlanırsa tedavi şekli değişecek.Yani bu oluşması muhtemel problemleri önceden görebilmek amaçlı bir önlem gibi.Bana faydası olmasa dahi benim gibi mutasyonu olan gebe kadınlar için işe yarayacak bir şey.Belki benim için de bundan sonrakiler için.

Umutsuzluğum konusunda çok pembe bir tablo çizmese de doktorum yine de iyi şeyler düşün ,bu sefer farklı olabilir filan gibi cümleler kullanıyor.Ama dedim ya yine de çok pembe bir tablo çizmiyor.Çünkü o da iğneyi kullandığım halde bebeğimin öldüğünün farkında.10 Ocakta tekrar randevum var.

Yani günlük gelecek neler gösterecek bilemiyorum.Dileğim çocuğumu sağlıklıca doğurmak.Başka ne olabilir ki?

Her şey Allah'a çıkıyor.Nasip et rabbim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder