Salı günü görüşcez kuzumlan

Yine uzun zaman olmuş.Bugünlerde nasıl göründüğümü hatırlayabileyim diye bir fotoğraf  paylaşacağım.Hafiften göbeğim çıkmaya başladı .Şu an on haftalık hamileyim.Sanırım bu gidişle yine ilkindeki gibi çok kilo alacağım.Bugün pazar.Dün annem geldi.Geldiğinden beri oturmadı.Sürekli çamaşır yıkıyor,ütü yapıyor,yemek yapıyor.Anne olmak böyle bir şey demek ki.Anne yoruldun dinlen biraz diyorum ne yaptım ki diyor.

Bebeğim,karnımda minik kıpırtılar hissediyorum.Mehmet gazdır o diyo :)) Ama ben senin minicik kollarıınla anneye selam çaktığını düşünüyorum.Salı günü kontrolümüz var.Bakalım ne kadar büyümüşsün.Bütün organların tam ve yerinde mi göreceğiz.

Sol mememdeki apse kurudu gitti.Böylece hiç ilaç kullanmadan atlattım bu dönemi çok şükür.Sana zarar verecek herşeyden siddetle kaçınıyorum küçüğüm.Aslında ben bu kadar duygusal sayılmam,belki yıllar sonra okuduğunda anne ya ne duygusal yazmışsın diyeceksin.Ama hep söylüyorum ya bu hormonlar insanı bambaşka biri yapıyor.

Sana bir yelek başladım.Beyaz.Sen doğana kadar anca biter sanırım :)))

Ha mide bulantıları tavan yaptı yine iki gündür.Bu haftadan itibaren gitgide azalacak ve 12.haftada tamamen yok olacakmış.Bakalım sabırsızlıkla bekliyorum.Belki beş kez doğum yaparım ancak mide bulantısı beni doğum sancısından daha çok etkiliyor.

Neyse mide bulandırmaya gerek yok.Nasıl olsa hepsi geçecek.

Doğmadın,yoksun bile,çok hayal de kurmuyorum ama enteresan şekilde seni çok seviyorum.Bebek oluşunu seni emzirmeyi giydirmeyi yıkamayı değil de ,kocamanken senle sinemaya gitmeyi,kuğuluya gitmeyi,film izlemeyi filan hayal ediyorum.

Canım bu günlük bu kadar.Biraz annemle ilgileneyim.Seni çok çok çok çok çok öpüyorum minik ayacıklarından.