öylesine karalamaa

Karnımın içinde bundan 5 ay önce olsaydı kocaman bir gaz kütlesi sanacağım ama şimdi oğlum olduğunu bildiğim hareketler var.Bazen öyle çok vuruyor ki beni yaptığım ya da yapmadığım bir şey için uyarıyormuş gibi hissediyorum.Kahkahalarla gülüyorum.Piç diyorum bazen,sonra çok ayıp olduğu için çocuğumu küfür ederek sevmemeye karar veriyorum.Sanki bu sefer doğuracakmışım gibi hissediyorum.Umarım her şey yolunda gider,bu bebeği dünyadaki her şeyden çok istiyorum.Onunla çok iyi anlaşacağımızı biliyorum.Evde onu kızlarla basacağım günleri iple çekiyorum :)))

Geçen gece annemlerde kaldım.Günü vardı ben de katılmak istedim.Güzeldi çok kalabalık ve yorucuydu.Ama güzeli.Babama ultrason videosunu izlettim pipisini görünce vay eşşoleşşek dedi :) Bu onun sevme nidası olarak kullandığı kelime.bir nevi piç gibi bir şey.

Ödüm kopuyor.Resmen ödüm kopuyor.Aslında şu an bebeğin hareketli oluşu ve kalbinin atıyor oluşu elbette çok önemli ancak problem çıkmayacağının göstergesi degil.Çünkü ilkinde doktorlar bu bebek bir iki haftaya ölür dediklerinde de bebeğim karnımda deli gibi hareket ediyordu son güne kadar.Öyle zordu ki biraz hareketleri kesilince öldü galiba diyordum.Bir saat sonra hoooopp bir kıpırdanma yaşıyor ölmeyecek yanıldılar galiba dedirtiyordu.Ama nihayetinde öldü.Bu olay karşısında bu kadar çok sarsıldığımı tekrar hamile kalana kadar anlayamadım.Galiba üstünü örtmeyi tercih etmiştim ve o günleri hatırlamamı tetikleyecek bir etken olmadıkça da anımsamıyordum.Ancak şimdi yine aynı kıpırtılar karnımda.Her seferinde aynı sevinçle karnını kucaklama isteği.Tutun,dayan,sakın gitme diye fısıldayışlar...Çok zor bir dönem.Dayanmaya zaman geçirmeye çalışıyorum bir sürü örgü ördüm.Hatta göstereyim ördüklerimi sana.Bekle fotoğraflarını çekeyim.Geliyorum.Bu arada ne kadar değişken bir ruh hali içinde olduğumu farkettin mi?Şu an hala ağlıyorum ama bi yandan da örgülerin fotoğrafını çekme derdindeyim.Neyse ...