7 Eylül 2011 Çarşamba

sadece 4 gün kaldı...

Dün tek kelime ile berbattı.Öyle çok üzüldüm ve öyle çok ağladım ki tansiyonum çok yükselmiş gün boşu baş dönmesiyle geçti.Köye gittik,Ayşe Teyzemler,Hava Teyzem,Vural,dayımlar,annemler tenekede tavuk yaptık biraz da mangalda.Yedik içtik işte.

Evlendim evleneli bir kez bile annemleri ziyaret etmedikleri için kayınpederimle tartıştık.Sonra da arabada Mehmetle.Anlatmak istemiyorum çünkü aynı şeyleri tekrar tekrar yaşamak istemiyorum.

Bazen insanlar çok daha iyi şeyler hak ederken,çok daha kötüleriyle karşılaşabiliyorlar.Bu ilk bize olmuyor ve muhtemelen son da olmayacak.Rabbimin bir bildiği muhakkak vardır.Artık kimseye bir şey söylemeyip Allah'a havale ediyorum.Aslında EFT daha hesaplı oluyor ama neyse :P

Bebeğim var mısın yok musun bilemiyorum.Belki de varsan bile dünkü sinir krizinden sonra gitmiş olabilirsin.Eğer şu an varsan sıkı sıkı tutun anneye ,bu sefer seni bırakmaya hiç niyetim yok.Allah'ın izniyle bu sefer kucağımda,yanı başımda olacaksın.Ve yemin ediyorum seni asla sevgisiz,ilgisiz,şefkatsiz,yalnız bırakmayacağım.Sana kimsenin zarar vermesine izin vermeyeceğim.

Sıkıntılarımı sen istemedikçe sana belli etmeyeceğim.Yurdum için,insanlık için hayırlı bir birey olman için elimden ne geliyorsa yapacağım.

Sen tutun anneye kuzum.Sensiz bırakma.

Ve bugün neler olduğunu soracak olursan,Mehmet gelmek üzere.Taze fasulye yaptım,köyden getirdik.

O bahsettiğim dükkanın anlaşmasını sanırım yarın yapacağız.Dilerim hayırlısı olur.

Bunun dışında bugün anlatmaya değecek bir şey yok.

seni bekliyorum...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder