Pnömotoraks,başka bir tabirle ciğer sönmesi ya da ciğer patlaması…

Pnömotoraks,başka bir tabirle ciğer sönmesi ya da ciğer patlaması…Yeni doğan bebeğinde bunu yaşamış ve internette araştırma yaparken doğru düzgün tek bir bilgiye ulaşamamış biri olarak benim gibi araştıran ailelere ışık ve umut olsun diye her şeyi detaylarıyla yazmaya karar verdim.

36 haftalık sezaryen ile bir erkek bebek dünyaya getirdim.Solunum sıkıntısı ve inleme sebebi ile küvöze konuldu.Bir gün sonra burnundan oksijen vermeye başladılar.İkinci gün burnundan verilen oksijen yeterli olmamış olacak ki ağzından hortumlar takıp solunum makinesine bağladılar.Aynı zamanda beslenmesi içinde ağzından midesine bir hortum salıp oradan sağıp getiridğim anne sütünü enjekte ediyorlardı.Üçüncü gün –bu benim tahminim – verdikleri oksijen fazla geldi ki bebeğimin ciğerleri patladı.Hem sağ hem de sol taraf…Bu şu demek oluyordu;ciğerlerde bir yırtık var ve bebeğin soluduğu hava o yırtıktan dışarı çıkıp akciğer ile akciğer zarı arasında kalıyor.Bu hava kaçağını tamir edebilmek için göğsünün sağından ve solundan delikler açıp oralarda bulunan havayı çekmesi için hortumlar taktılar.Onlar buna tüp diyorlar.Bundan sonrası sadece zamana kalıyor.Akciğerler kendini tamir edecek.O hava kaçan delikler kapanacak ve bebek soluduğu zaman hava kaçağı olmayacak.4 gün sonra sağ ciğerdeki tüpü iptal etmeyi denediler.Önce bir süre kapattılar ve hava kaçağı olup olmadığını kontrol ettiler.Ne yazık ki hala hava kaçağı vardı yani sağ ciğerdeki delik henüz kapanmamıştı.Sol taraftan ise henüz hiç bir umut yoktu.5.gün ağzındaki hortumları çıkardılar ve küvöz oksijeni ile % 25 soluyabildi bebek.Sonraki günlerde % 23’e ,sonra % 21 ‘e indirdiler.Ve nihayet ekstra oksijen almadan kendi kendine solumaya başladı.Bu arada sağ ciğerdeki tüpü tekrar kapattılar.Sanırım 10.gündü.Bu sefer sağ tarafta hava kaçağı olmadığı için sağ taraftaki tüpü çıkarıldı.Ancak sol taraf için biraz daha beklememiz gerekiyordu.Aynı zamanda bu süreç boyunca defalarca ellerinden bacağından göbeğinden damar yolu açıldı ve sürekli antibiyotik verdiler.12.gün sol taraftaki tüpü kapatıp hava kaçağı olup olmadığını kontrol ettiler.Ertesi gün gittiğimizde sol taraftaki tüp de çıkarılmıştı.Bir gün gözlem altında tuttular.Ve diğer gün taburcu olabileceğimiz haberi ile dünyalar bizim oldu.

Bu problemi yaşayan ailelere özellikle annelere nacizane bir tavsiyem olacak.Bu gerçekten çok ama çok zor bir süreç.Doktorlar asla pembe bir tablo çizmiyorlar.Her şey olabilir bekleyip göreceğiz,bu durumu atlatan da var atlatamayan da,deniyoruz falan filan gibi iç karartıcı cümleler kurup,sorularınıza yuvarlak cevaplar veriyorlar.Sanırım doğru olan da bu.Umut verirler de ardından bir sıkıntısı olursa bunun hesabını sorar hasta yakını diye düşünüyorlar sanırım.Bu durumda anne kalabildiği kadar sakin kalmalı ki sütü kesilmesin.Çünkü onu iyi edecek en önemli şey anne sütü.Sağabildiği kadar sağıp bebeğine götürmeli her gün.Baba anneye destek olmalı.İnanmasa bile iyi olacak,düzelecek,şöyle gezeceğiz,böyle tozacağız diye güzel şeyler söylemeli ki anne umutla bebeğini iyi edecek sütü artırsın.Anlattığım gibi bu akciğerlerdeki yaranın kapanabilmesi ile ilgili bir zaman meselesi.Metanetli kalmalı ebeveynler.Bunu söylemek dünyanın en kolay şeyi olabilir ama yapmak gerçekten çok zor.Allah sabır versin bebeği hasta olan tüm anne babalara.Eğer bebeğinizi görebileceğiniz ona dokunabileceğiniz bir ortamı varsa hastanenin,onu sevin okşayın,güzel şeyler fısıldayın,inanıyorsanız bolca dua edin.Rabbimin büyük…

Eğer bu yazıya bir şekilde ulaşmış,aynı şeyleri yaşayan ebeveynlerseniz Allah şifa versin evladınıza.Tez zamanda sağlıkla hayırla kucağınıza alın,evinizi şenlendirsin inşallah.Sormak istediğiniz bir şey olursa seve seve cevap veririm.