Ağlama Krizlerimmmmm

Noluyor bana anlamıyorum :S Gebelik depresyonu diye bir şey varsa,sanırım son günlerde ona girdim ya da o bana..Hiç bir şey düşünmeden ağlayabiliyorum.Çok iyiyken,durup dururken,ortada tek bir sebep yokken,birden bire ağlıyorum.İri iri damlalar yanağımı,boynumu yalayıp,göğsüme kadar iniyor.Duramıyorum,durduramıyorum.Dudaklarım bebeklerinki gibi bükülüyor.Oğlumu düşünüyorum "yaw" diyorum "ağlamayım çocuk gibi,oğlum etkileniyor,üzülüyor,bak tekmeliyor,kızıyor,sussana kızım" diyorum.Yok açıldı mı musluklar dikkatimi dağıtacak bir şey olmadıkça ağlıyorum.Ne zaman ki bir telefon çalıyor ya da uykum geliyor sızıyorum o zaman bırakmışım ağlamayı.Bazen sonra devam ediyorum,telefonu kapatınca ya da uyanınca işte.Liseli sümüklü ağlak kızlara döndüm.Umarım çabuk geçer.